Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

loudly remonstrates

  • 1 inclamo

    in-clāmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.
    I.
    To cry out to, to call upon, in a good or bad sense.
    A.
    In a good sense (class.), to call upon for assistance, to invoke.
    (α).
    With acc.:

    comitem suum inclamavit,

    Cic. Inv. 2, 4, 14:

    Fulvium Taurea nomine inclamavit,

    Liv. 26, 15, 11:

    delphinus inclamatus a puero,

    Plin. 9, 8, 8, § 25: nomen alicujus, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124.—
    (β).
    Absol.:

    ita te para, ut, si inclamaro, advoles,

    call out, Cic. Att. 2, 18 fin.; cf. id. ib. 2, 20, 5:

    nemo inclamavit patronorum,

    id. de Or. 1, 53 fin.:

    quasi inclamaret aut testaretur locutus est,

    Quint. 11, 3, 172.—
    B.
    In a bad sense, to call out against, exclaim against, rebuke, scold, revile, abuse (mostly ante-class. and post-Aug.; perh. not in Cic.): inclamare conviciis et maledictis insectari, Paul. ex Fest. p. 108 Müll.:

    nolito acriter Eum inclamare,

    Plaut. Cist. 1, 1, 111:

    aliquem,

    id. Mil. 4, 2, 44; id. Stich. 2, 2, 4; id. Truc. 3, 2, 4:

    in aliquem,

    to cry out aloud, Gell. 5, 9 fin.:

    contra aliquem voce quam maximā,

    Aur. Vict. Epit. 12 fin.; cf.:

    quo tu turpissime, magnā Inclamat voce,

    Hor. S. 1, 9, 76:

    pastorum unus... inclamat alios, quid cessarent, cum, etc.,

    loudly remonstrates, Liv. 10, 4, 8.—
    II.
    To cry aloud, call out. —With dat.:

    dum Albanus exercitus inclamat Curiatiis, uti opem ferant fratri,

    Liv. 1, 25, 9:

    timidae puellae,

    Ov. Am. 1, 7, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > inclamo

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»